IskratsPeyper

Mula sa librong “Business: Its Nature and Environment” nina Raymond E. Glos, Richard D. Steade, at James R. Lowry sinabi na ang negosyo ay isang susing institusyon sa lipunan. Isa ito sa mga aktibong elemento kaya naaabot ng isang bansa ang kanilang maunlad na ekonomiya. Sa pagkamit nito, ang negosyo ay may napakalaking papel na ginagampanan ayon sa mga inaasahan ng mas malaking lipunan kung saan ito nabibilang, at ang namamahala nito ay nahaharap sa mga pagsubok ng paghahanda at pagbibigay ng mga pangangailangan ng mga tao habang nananatiling responsable sa mga mithiin at ekspektasyon ng iba pang elemento ng lipunan.

Base naman kina Eggland, DLabay, Burrow, at Ristou sa kanilang aklat na “Intro to Business” sa tuwing naririnig ng nakararami ang salitang ‘negosyo’ ang kanilang nasa isip ay ang mga salitang gaya ng trabaho, mga mangangalakal na nakikipag-ugnayan sa mga mamimili at ang iba naman ay naiiugnay ito sa mga kompanya na bumubuo ng ekonomiya ng buong mundo. Ang negosyo ay naglalaan ng napakaraming trabaho at iba’t ibang produkto o serbisyo na naipapamahagi sa tao.

Ayon naman sa aklat na sinulat ni Dr. Gregorio Miranda na study of Business in the Philippines ang pagnenegosyo ay hindi basta basta lamang. Ito ay resulta ng masusing pagpaplano, pag-oorganisa, pagdidirekta at pagkontrol . ang negosyo ay isinasagawa upang makamit ang mga pangangailangan ng tao at gayundin ay makapaglingkod ng serbisyong pang-ekonomiya. Upang magtagumpay ang negosyo kinakailangang alamin at pag-aralang mabuti kung ano ang talagang kailangan ng tao upang sa gayon ay makapagbigay ng mga produkto at serbisyo sa tao.

Ibig sabihin, upang maging matagumpay ang isang negosyo kailangan naaayon ang produktong ibebenta base sa pangangailangan ng tao at dapat rin ay naaayon sa panahon.

Ang eleksiyon ay isa sa mga pinakamagandang panahon para sa pagtatayo ng negosyo. Ito ay ang panahon kung saan ang mga mamamayan ng isang bansa ay pipili o maghahalal ng mamumuno dito. Sa aklat na Bantay ng Bayan ipinaliwanag dito na ang proseso ng eleksiyon sa Pilipinas noong panahon ni Pangulong Marcos Marcos ay “straightforward”. Nagbubukas noon ang mga lugar ng botohan alas-siyete ng umaga. Ang mga lugar ng botohan ay kadalasan o halos lahat ay mga eskwelahan na mayroong isa hanggang limampung mga presinto.

Dalawang opisyal ang nakatalaga sa pagsasa-ayos ng daloy ng eleksyon. Ito ay ang mga chairman at poll clerk. Naroon rin ang UNIDO party representative (isang organisasyon na kontra oposisyon at nabuo upang patalsikin sa pwesto sa legel na proseso si dating Pangulong Marcos) na siyang poll inspector na kinabibilangan ng Board of Election Inspection. Kinakailangan rin na ang mga military, opisyales at mga kandidato ay limampung metro ang layo mula sa mga presinto.

Ayon sa wikipedia, ang halalan sa pagkapangulo, mambabatas at lokal na opisyal sa Pilipinas ay isinagawa nooong Mayo 11,1992. Ito ang kauna-unahang pangka-lahatang halalan sa ilalim ng SALIGANG BATAS 1987 ng Pilipinas. May tinatayang 80,000 na kandidato ang tumakbo para sa 17,000 na posisyon mula sa pagkapangulo hanggang sa konsehal ng bayan.

Sinabi rin sa aklat na ‘Bantay ng Bayan’ sa tuwing sasapit ang eleksiyon ay binibigyan ang mga kumakandidato ng sapat at tamang panahon upang makapangampanya at ito nga ay ang 90 araw bago ang halalan.

Noong Pebrero 9,2010 ay pormal nang nagsimula ang 90-araw na pangangampanya para sa pambansang halalan sa taon na ito na gaganapin sa ika-10 ng Mayo 2010 ayon sa allheadlinenews.com.

Ang pangangampanya ay napakalaking panghatak ng boto sa mga botante. Kaya naman ang mga kandidato ay gumagawa ng kani-kanilang istratehiya at gimik upang tumatak ang kanilang personalidad sa mga botante. Ito ay ayon sa allacademic.com.

Ayon sa librong “How to Win(or lose) in Philippine elections” ni Marvin P. Bionat, ang kapangyarinhan ng mass media ay napakahalgang salik sa kalalabasan ng eleksiyon sa Pilipinas. Noong 1970, 48.7% lamang ng mga Pilipino ang may koneksyon sa radio at 5.5% sa telebisyon. Mga bandang 90’s naman ay tumaas pa ang porsyento ng media exposure sa 81.9% para sa radio at 49.1% sa telebisyon.

Mula rin sa librong ito, isa pa sa mahalagang salik sa kalalabasan ng eleksiyon ay ang mga islogan ng kandidato, ngunit isa rin ito sa mga napakahirap iparating sa mga tao. Ang malinaw lamang ay ang paggamit ng isang napiling pahayag na agaw pansin ay nakakatulong sa isang kandidato para ipabatid ang particular na imahe o ire-presenta ang ispesipikong tema sa kanyang kampanya. Ang mga islogan rin ay isang napakagandang panghikayat sa mga botante, tinutulungan nito na magka-interes at magkaroon din ng mataas na label ng partisipasyon ang mga boboto.